En bloque, podemos

Publicado en Sermos Galiza o 08/06/2014

Levo militando no BNG cáseque vinte anos e ainda non cheguei aos corenta. Cando decidín dar o paso foi por un fenómeno similar ao que agora está a suceder con Podemos: líder ilusionante nunha formación contestataria que combate aos partidos clásicos asentados nas institucións e que non gobernan para a maioría. Daquel resplandor consolidóuse o proxecto firme que agora é o BNG. Por iso mesmo non debéramos caer na tentación de desprestixiar o fenómeno Podemos en troques de tirar conclusións que nos axuden a mellorar. A clave onde os procesos transformadores tenden a fallar é no paso do proxecto encabezado por un referente ao proxecto colectivo que crece en apoios e en base militante. Eles van a sufrir os mesmos atrancos que nós sufrimos, agora que están na cresta da ola. Arrimaránselle moitos, e non todos serán castos, puros e abertos ao diálogo. Terán que comezar a ter que tomar decisións entre opcións nas que ningunha será perfecta. Mais teñen un as na manga que nós non soubemos esgrimir convenientemente, a democracia participativa. Nalgunha ocasión xa teño sinalado a proposta reforma13 encabezada por Daniel Ordás, alguén que tamén aproveitou os focos de La Sexta para comezar unha opción renovadora. Que diferente sería si fósemos quen de que na Galiza tivésemos medios propios que chegasen á maioría da xente, verdade?

Advertisement

De lo de ir con Bildu… ya hablaremos

Publicado en Sermos Galiza o 15/02/2014

Isto foi o que me dixo un compañeiro e amigo cando se enterou do acordo que adoptou o Consello Nacional do BNG e que terá que ratificar a militancia en asembleas comarcais. Era de agardar a incomprensión dalgúns e o ataque desmedido doutros, mais o principal é si a decisión é coherente cos intereses e ideoloxía do Bloque Nacionalista Galego. Toca de novo un traballo argumentación ante o que queira escoitar e teña capacidade de análise propia.

O debate liberal

Publicado en Sermos Galiza o 28/12/2013

En todo discurso que se precie dentro do ámbito da esquerda rupturista no pode faltar o ataque ás chamadas políticas neoliberais. Mais aqueles que se autodenominan como liberais insisten sistemáticamente en sinalar que nin a Unión Europea, nin Alemaña, nin tan siquera os Estados Unidos de América practican realmente políticas liberais. E non lles falta razón certamente. Eis a clave de que se empregue a definición de neoliberais, ainda que poderíamos empregar unha máis acaida, que é a de pseudoliberais. Non vou entrar en disquisicións e análises técnicas dos diferentes termos acuñados ao longo da Historia, xa que non són a persoa acaida nin é ése o obxectivo das miñas reflexións.

Listas abertas a debate (1 de 2)

Artigo publicado en Sermos Galiza o día 20 de xuño do 2013

Co gallo da primeira Asemblea Nacional de Anova volveu á palestra o debate sobre a conveniencia ou non das listas abertas nun proceso electoral. Non é un debate novo, xurde cada vez que unha forza política se aproxima a unha Convención, Asemblea ou Congreso. PSOE, BNG e agora Anova teñen prantexado nalgunha ocasión esta posibilidade, mais non ten sido até este último caso no que finalmente se aprobou o seu uso, coido que precipitadamente e relatarei porqué.

Democracia Real Xa

Hoxe puiden comprobar in situ que a acampada na Farola de Urzáiz, novo símbolo da Democracia e a Liberdade no Concello de Vigo, está a ter un éxito considerable. Ata o de agora son moitos os que buscan a integración dos indignados e por fin as miles de mensaxes que circulan por internet chamando á rebelión se concretizaron na rúa.

Non podo negar que isto non tería sido posible sin as novas tecnoloxías. Pero de pasar a escribir ou reenviar un correo electrónico ou clicar nun “Asistirei” no FB a sair á rúa e mostrar públicamente o enoxo había un paso que eu, descreido a base de levar paos día sí e día tamén, pensaba que non ía producirse. Bendito equívoco.