Non hai moito descubrín a iniciativa de Suse para que cadaquen poda facer a súa distro ao gusto. Isto leva ata límites insospeitados a facilidade e rapidez de instalación do S.O. nun ordenador. Teño probado moitas distros distintas pero ningunha tiña todos os programas que eu considero imprescindibles, así que logo da instalación tiña que pasarme algo máis de tempo instalando os que faltaban.
Lín por moitos sitios que chegar a facer a túa propia distro requería uns altos coñecementos en GNU/Linux, dos que eu carezo, por suposto. O meu nível pode considerarse “fedellón”.
Pois con susestudio isto se acabou. Accédese por invitación, pero solicitando unha chega a confirmación moi rápidamente. A ferramenta é online e está en inglés, pero pode traballarse nela con moita facilidade.
O primeiro paso é darlle nome, por exemplo: Distro KDE 4 Xosé. Sinxelo. Logo temos as opcións básicas de idioma (galego, por suposto), teclado e zona horaria, así como as claves de root e de usuario (xa se poden inserir varios usuarios aquí).
O segundo xa ten máis complicacións. Aquí podemos escoller todos os programas que queiramos. Eu non atopei o Amule. Unha mágoa que non inclúan programas como Skype ou Google Earth, pero veremos máis adiante que incluso podemos incluilos nunha sección aparte. As partes máis importantes xa se instalan coas primeiras opcións, logo temos un buscador de programas e os mesmo catalogados por seccións. Non leva moito tempo localizar o esencial.
Nas sección Configuration penso que é mellor non tocarlle si non se teñen máis que coñecementos básicos. Eu subín a memoria a 1024 e punto.
A sección Overlay files é aquelo que mencionei antes. Na iso que faremos despois poden incluirse arquivos que teñamos no disco duro. Sensacional, unha copia de seguridade no mesmo disco que no de instalación do S.O. Aquí podemos incluir os arquivos de instalación daqueles programas que non tivéramos atopado na sección de software, como o Skype. Eu preferín non facelo, ao fin e ao cabo podo descargar de internet a versión máis recente cando queira.
Finalmente temos a sección Build, onde se copia o sistema de ficheiros para facer a iso ou imaxe para usb. Eu decanteime pola iso, pero máis adiante tentarei a opción usb cun que teño cáseque sen uso. Polo de agora levo 96 minutos e ainda non rematou este proceso.
Sería máis correcto decir Código GNU/Linux, pero supoño que o que lle puxo o título non asistiu a unha conferencia de Richard Stallman. Deixo as catro pezas de You Tube. É un documental que paga a pena ver. 
Tiña certo reparo en abandonar a distro Trisquel 2.1 porque é 100% software libre e porque naceu na Universidade de Vigo e sempre hai que tirar para a casa, sobre todo si tamén está 100% en galego. Pero resulta que mirei nalgún sitio que a comunidade de traducción de Kubuntu ao galego esta terceira no Mundo, cun 99% de traducción. Sempre quixen probar o escritorio KDE, así que sumado á frustración de non poder solucionar o problema para imprimir arquivos pdf por culpa dun conflicto co Apple Bonjour, tiña todos os factores para dar o paso. Non podo ocultar que activar os efectos 3D tamén eran un caramelo moi apetecible que podería deixar parvos a moitos usuarios de Windows. 
Moitos poden pensar que como GNU/Linux é un S.O. libre nel non poden funcionar famosísimos programas que habitualmente funcionan en Windows. Pois nada máis lonxe da realidade e un dos casos máis claros é o Skype. Este programa de comunicación é sen dúbida o mellor dos que hai na rede, dalle mil voltas ao messenger pola calidade de imaxe e de són, polas tarifas a teléfonos fixos e sobre todo porque non é de Microsoft. 
Normalmente traballo con múltiples tipos de fonte para facer diseños co Inkscape ou para facer textos máis atractivos á vista, pero traballar con ttf’s libres pode dar ao traste tanto traballo estético cando se pase o mesmo a terceiros. O normal é que mande pdf’s, pero cando se trata dun texto que pode sufrir modificacións por eses terceiros, ao final teño que traballar con fontes que sepa que as vai ter. Sería moi engorroso adxuntar tamén a ttf no envío, non sí? 
Coa estrela na frente 