Nin público nin privado, comunal ou cooperativo

Publicado en Sermos Galiza o 19 de Outubro de 2017.

Unha vez máis o xogo das responsabilidades xogou ao partido de pasarse a pelota entre o público e o privado. Arderon os montes do noso país e os focos puxéronse na nefesta política forestal da Xunta de Galiza e na suposta falta de coidado das propiedades forestais. Poderiamos concluir, logo, dun xeito interesado, que tanto a xestión pública como a privada foron ineficaces e culpábeis. Mais sería unha análise simplista, xa que o modelo de por si non determina a súa eficacia ou non.

Unha de cambio xeracionais

Publicado en Sermos Galiza o 26 de Outubro de 2016.

Todo ten o seu ciclo e si rexeitamos este principio non obteremos máis que frustración. Ben o entenderon en Izquierda Unida no Estado cando algúns abandonaron o paraugas da súa organización para constituir unha alternativa diferente debido a que non veían posíbel a evolución dentro da estructura clásica. Non vou entrar a valorar o errado ou non da decisión. O feito é que teñen acabado por producir o cambio de ciclo xeneracional, sendo absorvidos por esas mesmas persoas que renunciaron a dar a loita internamente.

As invisíbeis consecuencias do non goberno

Publicado en Sermos Galiza o 21 de Maio de 2016.

Cun Goberno Estatal en funcións estivo en primeiro plano a prórroga da concesión a ENCE en Pontevedra, mais existen outras invisíbeis consecuencias que non acaparan titulares, que non teñen cabida nos discursos que están tan de moda. Por iso gustaríame visibilizar un caso en concreto, que non é que sexa o máis importante nin o máis grave, mais sí que é o máis cercano e coñecido por mín, polo feito de ser directamente implicado.

Bufandas, tolerancia e violencia

Publicado o 9 de Marzo de 2016 en nonvalefurar.gal

Poderíamos pensar que unha bufanda non ten importancia, que son cousas de crianzas, que non hai que perder moito tempo con iso, porque ao fin e ao cabo existe un importante sector das gradas que transcenden do mero espectáculo e fan causa política do deporte. Pensaríamos erradamente, porque estamos a falar de dereitos e liberdades esenciais e indisolúbeis nun estado democrático.

De fidelidades e responsabilidades

Deixéime enredar esta semana e acabei revisitando a tertulia política de V Televisión, ainda estou arrepentíndome, porque provocou en mín tantos sentimentos e reflexións que me está a desviar do camiño que tiña pensado trazas tras o 20D.

Non entenderon nada

Publicado en Sermos Galiza o 16/12/2015

Chegou o momento decisivo que todos agardaban. Tras a eclosión do fenómeno 15M a política non voltou a ser a mesma. Cuestionóuse o sistema como tal e a idea de facer borrón e conta nova ilusionou a moita xente que tiña perdido a esperanza na capacidade da poboación en mudar as cousas.

Titulares que levan a engano

Publicado en Sermos Galiza o 4/7/2015

Chegóume polas redes socias, como hoxe chegan a maioría destas cousas, un artigo dun xornal dixital español  no que se mencionaba que un fondo voitre subira o auga quente e a calefacción máis dun douscentos por cen a uns inquilinos de vivendas protexidas que a Comunidade de Madrid vendéralles.

O orgullo de ser concelleiro, e do BNG

Publicado en Sermos Galiza o 14/06/2015

Nuns tempos en que está devaluado o concepto de “político” eu reivindico o orgullo de ser un representante do meu pobo nos órganos institucionais e, tamén, da formación política á que pertenzo. Nunca desempeñei un cargo institucional até o de agora, mais os veciños e veciñas da miña vila, Baiona, decidiron que era merecedor de tal honra.

A voltas coas reunificación do nacionalismo

Publicado en Sermos Galiza o 20/11/2014

Lía hai uns días no Sermos un artigo de opinión do compañeiro Antón Tenreiro, que reflexionaba arredor da idea dunha “Asamblea Nacional Galega”. Ademáis de entender que a nomenclatura é demasiado semellante á empregada en Catalunya e a que existe unha “a” de máis e unha “e” de menonos, a miña discrepancia é sobre a idea de que unha “Asemblea Nacional Galega” sexa hoxe a solución á división do nacionalismo galego.

Mareas baixas

Publicado en Sermos Galiza o 11/11/2014 

Levo demasiado tempo dándolle voltas a unha análise do que se deron en chamar eufemísticamente movementos cidadás, como si calqueira outra organización política non o poidera ser. E si non fun quen de concretalo foi porque cada día xurden novas variables que mudan a miña percepción do fenómeno, quizáis porque estamos nun convulso momento político e, ademáis, preelectoral.